หนึ่งสัปดาห์หลังจากการ เว็บสล็อตออนไลน์ เข้ารับตำแหน่งของประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ หนังสือ “1984” ของจอร์จ ออร์เวลล์ เป็นหนังสือที่ขายดีที่สุดบน Amazon.com หัวใจของครูสอนภาษาอังกฤษหลายพันคนต้องอบอุ่นใจเมื่อผู้คนแห่กันไปอ่านนวนิยายที่ตีพิมพ์ในปี 2492 เพื่อหาแนวทางในการคิดเกี่ยวกับช่วงเวลาปัจจุบันของพวกเขา
โอเชียเนีย: ผลิตภัณฑ์จากประสบการณ์ของออร์เวลล์
ฉากของออร์เวลล์ใน “1984” ได้รับแรงบันดาลใจจากวิธีที่เขาคาดการณ์ถึงสงครามเย็น ซึ่งเป็นวลีที่เขาคิดค้นขึ้นในปี 1945 เขาเขียนเรื่องนี้เพียงไม่กี่ปีหลังจากดูรูสเวลต์ เชอร์ชิลล์ และสตาลินสร้างโลกที่การประชุมเตหะรานและยัลตา หนังสือเล่มนี้มีความรอบรู้อย่างน่าทึ่งเกี่ยวกับแง่มุมต่างๆ ของสหภาพโซเวียตสตาลิน เยอรมนีตะวันออก และลัทธิเหมาจีน
ออร์เวลล์เป็นนักสังคมนิยม “1984” ส่วนหนึ่งอธิบายถึงความกลัวของเขาว่าลัทธิสังคมนิยมประชาธิปไตยซึ่งเขาเชื่อว่าจะถูกแย่งชิงโดยสตาลินเผด็จการ นวนิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากการสังเกตโลกของเขาอย่างเฉียบแหลมและความจริงที่ว่าสตาลินพยายามจะฆ่าเขา
ในปีพ.ศ. 2479 การ รัฐประหารโดยทหารที่ได้รับการสนับสนุนจากฟาสซิสต์ได้คุกคามพรรคสังคมนิยมส่วนใหญ่ที่ได้รับการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยในสเปน ออร์เวลล์และนักสังคมนิยมคนอื่นๆ จากทั่วโลก รวมทั้งเออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ อาสาที่จะต่อสู้กับกลุ่มกบฏฝ่ายขวา ในขณะเดียวกัน ฮิตเลอร์ก็ให้พวกฝ่ายขวาใช้อำนาจทางอากาศ ในขณะที่สตาลินพยายามเข้ายึดครองฝ่ายต่อต้านพรรครีพับลิกันฝ่ายซ้าย เมื่อออร์เวลล์และอาสาสมัครคนอื่นๆ ต่อต้านพวกสตาลิน พวกเขาย้ายไปทำลายฝ่ายค้าน เมื่อถูกตามล่า ออร์เวลล์และภรรยาของเขาต้องหนีเอาชีวิตรอดจากสเปนในปี 2480
ย้อนกลับไปที่ลอนดอนในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ออร์เวลล์มองเห็นด้วยตาตนเองว่าระบอบประชาธิปไตยแบบเสรีนิยมและบุคคลที่มุ่งมั่นในเสรีภาพสามารถค้นพบตัวเองบนเส้นทางสู่พี่ใหญ่ได้อย่างไร เขาทำงานให้กับ BBC เขียนสิ่งที่สามารถอธิบายได้ว่าเป็น “โฆษณาชวนเชื่อ” ที่มุ่งเป้าไปที่ผู้ชมชาวอินเดียเท่านั้น สิ่งที่เขาเขียนไม่ใช่การคิดซ้ำซ้อน แต่เป็นข่าวและความคิดเห็นที่มีจุดประสงค์ทางการเมือง ออร์เวลล์พยายามโน้มน้าวให้ชาวอินเดียนแดงเชื่อว่าลูกชายและทรัพยากรของพวกเขารับใช้สิ่งที่ดีกว่าในสงคราม เมื่อเขียนสิ่งที่เขาเชื่อว่าไม่จริง เขาลาออกจากงานหลังจากสองปี เบื่อหน่ายตัวเอง
ลัทธิจักรวรรดินิยมเองก็รังเกียจเขา ในฐานะชายหนุ่มในช่วงทศวรรษ 1920 ออร์เวลล์เคยดำรงตำแหน่งเจ้าหน้าที่ตำรวจอาณานิคมในพม่า ในลางสังหรณ์อันไกลโพ้นของโลกของพี่ใหญ่ ออร์เวลล์ประณามบทบาทตามอำเภอใจและโหดเหี้ยมที่เขาได้รับในระบบอาณานิคม “ฉันเกลียดมัน อย่างขมขื่น” เขาเขียน “ในงานแบบนั้น คุณเห็นงานสกปรกของ Empire ในระยะประชิด นักโทษผู้น่าสงสารที่ซุกตัวอยู่ในกรงที่มีกลิ่นเหม็นของห้องขัง ใบหน้าสีเทาที่ขลาดกลัวของผู้ต้องขังในระยะยาว…”
โอเชียเนียเป็นผลผลิตจากชีวประวัติและช่วงเวลาที่สงครามเย็นเริ่มต้นขึ้น ดังนั้น โลกแห่ง “ข้อเท็จจริงทางเลือก” ในปัจจุบันจึงแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงในแบบที่ออร์เวลล์คาดไม่ถึง
ไม่ต้องมีพี่ใหญ่
ออร์เวลล์อธิบายระบบพรรคเดียวที่แกนกลางเล็ก ๆ ของผู้มีอำนาจซึ่งเป็น “ฝ่ายใน” ของโอเชียเนียควบคุมข้อมูลทั้งหมด นี่คือวิธีการหลักในการควบคุมอำนาจ ในสหรัฐอเมริกาทุกวันนี้ ข้อมูลเปิดกว้างสำหรับผู้ที่สามารถเข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้ อย่างน้อย 84 เปอร์เซ็นต์ของชาวอเมริกัน และในขณะที่สหรัฐฯอาจเป็นกลุ่มคณาธิปไตย อำนาจก็มีอยู่ในการต่อสู้กัน เช่น ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง รัฐธรรมนูญ ศาล ระบบราชการ และเงินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งไม่เหมือนในโอเชียเนียทั้งข้อมูลและอำนาจจะกระจายในอเมริกา 2017
บรรดาผู้ที่ศึกษาการลดลงในมาตรฐานของหลักฐานและการให้เหตุผลในเขตเลือกตั้งของสหรัฐฯส่วนใหญ่ตำหนิความพยายามร่วมกันของนักการเมืองในช่วงทศวรรษ 1970 เพื่อ ทำให้เสียชื่อเสียง ในความเชี่ยวชาญลดความน่าเชื่อถือในสภาคองเกรสและสมาชิกสภา หรือแม้แต่ตั้งคำถามต่อความชอบธรรมของรัฐบาลเอง ด้วยผู้นำ สถาบัน และความเชี่ยวชาญที่ได้รับมอบหมาย กลยุทธ์คือการแทนที่พวกเขาด้วยอำนาจและความเป็นจริงทาง เลือก
ในปี 2547 ที่ปรึกษาอาวุโสของทำเนียบขาวแนะนำว่านักข่าวเป็นของ “ชุมชนที่อิงตามความเป็นจริง” ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยที่แปลกตาที่ “เชื่อว่าวิธีแก้ปัญหาเกิดขึ้นจากการศึกษาอย่างรอบคอบเกี่ยวกับความเป็นจริงที่มองเห็นได้… นั่นไม่ใช่วิธีที่โลกจริงๆ ทำงานได้อีกต่อไป”
ออร์เวลล์ไม่สามารถจินตนาการถึงอินเทอร์เน็ตและบทบาทของอินเทอร์เน็ตในการเผยแพร่ข้อเท็จจริงทางเลือก และผู้คนก็พกเทเลสกรีนไว้ในกระเป๋าเสื้อในรูปแบบของสมาร์ทโฟน ไม่มีกระทรวงแห่งความจริงมาแจกจ่ายและดูแลข้อมูล และในทางที่ทุกคนคือพี่ใหญ่
ดูเหมือนสถานการณ์ที่ผู้คนไม่สามารถมองผ่านคำโกหกที่ยิ่งใหญ่ของพี่ใหญ่ได้ น้อยกว่าที่พวกเขายอมรับ “ข้อเท็จจริงทางเลือก” นักวิจัยบางคนพบว่าเมื่อบางคนเริ่มต้นด้วยโลกทัศน์บางอย่าง เช่น ผู้เชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์และเจ้าหน้าที่ของรัฐไม่น่าเชื่อถือ พวกเขาเชื่อว่าความเข้าใจผิดของพวกเขารุนแรงยิ่งขึ้นเมื่อได้รับข้อมูลที่ขัดแย้งกันอย่างถูกต้อง กล่าวอีกนัยหนึ่ง การโต้เถียงกับข้อเท็จจริงสามารถย้อนกลับมาได้ เมื่อได้ตัดสินใจแล้วว่าสิ่งใดที่เป็นความจริงมากกว่าข้อเท็จจริงที่รายงานโดยผู้เชี่ยวชาญหรือนักข่าว พวกเขาจึงขอคำยืนยันในข้อเท็จจริงทางเลือกและเผยแพร่ด้วยตนเองผ่าน Facebook โดยไม่จำเป็นต้องเป็นพี่ใหญ่
ในโอเชียเนียของออร์เวลล์ ไม่มีเสรีภาพในการพูดข้อเท็จจริงยกเว้นเรื่องที่เป็นทางการ ในปี 2560 อเมริกา อย่างน้อยในหมู่ชนกลุ่มน้อยที่มีอำนาจหลายคนที่เลือกประธานาธิบดี ยิ่งข้อเท็จจริงเป็นทางการมากเท่าใด ก็ยิ่งน่าสงสัยมากขึ้นเท่านั้น สำหรับวินสตัน “เสรีภาพคือเสรีภาพที่จะบอกว่าสองบวกสองเป็นสี่” สำหรับชนกลุ่มน้อยที่มีอำนาจนี้ เสรีภาพคือเสรีภาพที่จะบอกว่าสองบวกสองเป็นห้า เว็บสล็อต
