ภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม (และ “Ted Lasso”) ตั้งอยู่ในโลกของกีฬาประเภททีมหาวิธีเพิ่มรายละเอียด
ที่สดใหม่และโดดเด่นให้กับสูตรคลาสสิก: ผู้เล่นแต่ละคนที่มีความสามารถต้องเรียนรู้ที่จะนําทีมเป็นอันดับแรกด้วยความช่วยเหลือของโค้ชที่ชาญฉลาดรวมถึงความพ่ายแพ้และการตัดต่อการฝึกอบรมรวมถึงเนื้อเรื่องโรแมนติกบางอย่างกับความพ่ายแพ้บางอย่าง (และการตัดต่อการออกเดทเป็นครั้งคราว) นําไปสู่ชัยชนะ นักเขียนบทคนแรก Vojin Gjaja ผู้พายเรือในวิทยาลัยสามารถถ่ายทอดความรักในกีฬาได้ดีกว่าที่เขาทําให้เราสนใจตัวละคร หมายเหตุที่น่าสนใจ: มันเป็นประเพณีในการแข่งขันพายเรือบางรายการสําหรับทีมที่แพ้เพื่อให้ผู้ชนะเสื้อทีมของพวกเขา การรู้ว่าจะช่วยให้คุณเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์ของผู้กํากับไมเคิลเมลเมอร์ “Heart of Champions”
เราเห็นทีมที่โรงเรียนไอวี่ลีกสมมติเป็นครั้งแรกตอบสนองต่อการสูญเสียที่น่าผิดหวังต่อคู่แข่งที่ขมขื่นที่สุดของพวกเขาฮาร์วาร์ด กัปตันของพวกเขาอเล็กซ์ (อเล็กซานเดอร์ลุดวิก) ตีความเพื่อนร่วมทีมและพ่อของเขา (เดวิดเจมส์เอลเลียต) ตีเขา เรารู้สึกว่าทีมนี้ต้องการทิศทางใหม่ พ่อของอเล็กซ์ศิษย์เก่าที่ร่ํารวยและมีอิทธิพลมุ่งมั่นที่จะให้ลูกชายของเขาได้รับการคัดเลือกให้เข้าร่วมทีมโอลิมปิกและได้นําโค้ชคนใหม่แจ็คเมอร์ฟี่ (ไมเคิลแชนนอน) มา ในขณะเดียวกันนักเรียนที่ย้ายคริส (Charles Melton) ได้มาถึงทุนการศึกษาพายเรือ ทั้งสองมีการบาดเจ็บที่ผ่านมาและการเชื่อมต่อบอกใบ้ที่ (มากขึ้นเช่นบอกใบ้ที่).
แต่ก่อนที่เราจะไปถึงที่นั่น โค้ชเมอร์ฟี่ต้องสร้างความประทับใจให้กับทีม ในหนึ่งในไฮไลท์ของภาพยนตร์เขาขอให้แต่ละคนอธิบายว่าทําไมพวกเขาถึงอยู่ที่นั่น เพราะเขาบอกให้พวกเขาไปพบเขาที่นั่น? สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่งานของพวกเขา แต่เป็นจุดประสงค์ของพวกเขา “คุณยังไม่พร้อมสําหรับน้ํา”เขากล่าว “ทีมไม่สลายตัวแล้วชี้นิ้วเข้าหากัน” เขาบอกพวกเขาว่าพวกเขาอยู่ที่นั่นเพื่อเรียนรู้วิธีการเป็นทีม “วิธีทํางานร่วมกันเพื่อให้บรรลุสิ่งที่เป็นไปไม่ได้”
อีกคําถามสําคัญ “ทําไม” : ทําไมอเล็กซ์ถึงเป็นกัปตัน? เพราะเขามีคะแนนสูงสุดในเครื่องพายเรือ เมอร์ฟี่บอกพวกเขาว่าความแข็งแกร่งและความเร็วมีความสําคัญ แต่ “ความเป็นผู้นําถูกวัดในใจของผู้ที่ตามมา” เขาเปลี่ยนอเล็กซ์ออกจากตําแหน่งผู้นําบนเรือและทําให้จอห์น (อเล็กซ์แมคนิโคล) อยู่ที่นั่นแทน พ่อของอเล็กซ์โกรธมาก เพื่อให้มันเจ็บปวดยิ่งขึ้นเพราะภาพยนตร์เรื่องนี้ต้องการใส่ความสัมพันธ์ทั้งหมดเป็นตัวเอียงแทนที่จะปล่อยให้ตัวละครแสดงให้เราเห็นว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรตอนนี้จอห์นกําลังเดทกับอดีตของอเล็กซ์ซาร่า (ลิลลี่ครูก) บทเรียนอยู่ในตัวเอียงเช่นกันเพื่อให้แน่ใจว่าเราเข้าใจว่ากีฬาสอนเราเกี่ยวกับชีวิต
คริสแค่ต้องการเก็บประวัติที่ต่ําที่สุดเท่าที่เขาทําได้ ในขณะที่ยังคงรักษาทุนการศึกษาของเขาไว้ เขาขอให้วางในทีมระดับมัธยมศึกษาตอนต้นที่เขาสามารถทํารุ่นพายเรือของชายฝั่ง เมอร์ฟี่จะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น เมื่อคริสเริ่มเชื่อมต่อกับเพื่อนร่วมทีมของเขามันเปิดให้เขาเชื่อมต่อกับการเชื่อมต่ออื่นกับ Nish เพื่อนสนิทของซาร่า (Ash Santos ซึ่งเป็นการแสดงที่เป็นธรรมชาติที่สุดในภาพยนตร์)
จะมีความขัดแย้งระหว่างอเล็กซ์และพ่อของเขาเกี่ยวกับการทําสิ่งที่ดีที่สุดสําหรับทีมเทียบกับสิ่งที่ดีที่สุด
สําหรับแรงบันดาลใจในโอลิมปิกของเขาและระหว่างอเล็กซ์และจอห์นเกี่ยวกับปัญหาการพายเรือ
และเกี่ยวกับซาร่า นอกจากนี้ยังมีการฝึกและการฝึกซ้อมที่เริ่มดูเหมือน “แว็กซ์เปิด / ขี้ผึ้งปิด” และ “ใช้พลัง” แปลก ๆ แต่กลับกลายเป็นว่ามีบทเรียนที่ลึกซึ้ง แรงเทียบเท่าที่นี่คือ “แกว่ง” (ชื่อก่อนหน้านี้ของภาพยนตร์) หมายถึงประเภทของการประสานงานสัญชาตญาณที่เป็นไปได้หลังจากการฝึกอบรมและการทํางานเป็นทีมเท่านั้น
เมื่อเราไม่ได้ดูการพายเรือที่ถ่ายอย่างงดงามโดย Edd Lukas เราติดอยู่กับตัวละครที่ร่างบาง ๆ ที่มีการเปิดเผยเบื้องหลังแทนที่จะเป็นการโต้ตอบเป็นชั้น ๆ มีการบอกเล่ามากกว่าการแสดง การกระทําที่ไม่จําเป็นอย่างสมบูรณ์ของความป่าเถื่อนไม่เคยได้รับการแก้ไขพร้อมกับการตัดการเชื่อมต่อเนื้อเรื่องอื่น ๆ โดยแนะนําการประท้วงในนาทีสุดท้ายที่คิดไม่ดี
นอกจากนี้ยังมีการบิดโศกนาฏกรรมที่ไม่ได้รับซึ่งโยนจังหวะและน้ําเสียงของภาพยนตร์ การเพิ่มคริสให้กับทีมอาจเป็นความพยายามที่จะกระโปรงประวัติศาสตร์#rowingsowhiteอันยาวนานของกีฬาที่ไม่รวมนักกีฬา BIPOC แต่การจับคู่เขากับตัวละครหลักอื่น ๆ ของสีคือการลด และตัวละครอื่น ๆ ของสีไม่ได้ผลและชายขอบ การแก้ไขปัญหาโดยตรงมากขึ้นจะทําให้ภาพยนตร์มีบรรยากาศที่สดใหม่และน่าสนใจยิ่งขึ้นสําหรับภาพที่สวยงามของเรือในน้ําที่ส่องประกาย
บทของ Phil Drinkwater และ Tim Woodall ได้รับแรงบันดาลใจอย่างชัดเจนจากภาพยนตร์สมคบคิดในยุค 70 และ 80 เช่น “The Parallax View” และ “Blow Out” ภาพยนตร์ที่มีตัวเอกที่หมกมุ่นอยู่กับความคิดที่ว่าพวกเขาเป็นเพียงเบาะแสเดียวที่ห่างไกลจากการแก้ปัญหาทุกอย่าง ด้วยความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับอํานาจของเทคโนโลยีการสลายตัวของการละเมิดลิขสิทธิ์และความไม่ไว้วางใจทั่วไปของรัฐบาลดูเหมือนว่าเป็นเวลาที่สมบูรณ์แบบสําหรับการฟื้นคืนชีพของภาพยนตร์ระทึกขวัญความหวาดระแวงขนาดใหญ่และ ในที่สุด “การบุกรุกสัญญาณออกอากาศ” อาจดูเหมือนจุดเริ่มต้นของการกลับมาของประเภทย่อยนั้นด้วยการมองย้อนกลับไป ความหวาดระแวงไม่ได้หายไปอย่างแน่นอนตั้งแต่ยุค 70 – มันเพิ่งออนไลน์
ไม่มีการแข่งขันกีฬาที่สวยงามไปกว่าการพายเรือ “Heart of Champions” ทําให้การใช้ดวงอาทิตย์ที่ส่องประกายระยิบระยับบนแม่น้ําเป็นเรือเรียวหั่นผ่านน้ําด้วยพายเกือบบัลเล่ต์ในการกวาดที่ประสานกันอย่างสมบูรณ์แบบของพวกเขาแทบจะไม่รบกวนพื้นผิวที่สงบซึ่งเราเกือบจะลืมเนื้อเรื่องที่คาดเดาได้และตัวละครมิติเดียว
ตอนนี้เล่นในโรงภาพยนตร์
ประวัติศาสตร์
ละคร
